پسیل گلابی؛ اولین بار در سال 1832 در یکی از ایالات امریکا به نام کانکتیکات Connecticut یافت شد و در سال 1939 در واشنگتن، گسترش یافت. به نظر می‌رسد، این آفت، همراه با محموله های انبار گلابی از اروپای غربی وارد ایالات متحده شده است. این بیماری در عرض چند سال به آفتی جدی در تمام مناطق کشت گلابی در شمال غربی اقیانوس آرام تبدیل شد. بعد از آن، در کل مناطق دنیا از جمله در کشور ما نیز مشاهده گردید.
این آفت پسیل، علاوه بر ایجاد لکه های تیره روی میوه، می‌تواند موجب برگ‌زدایی شده و درختان را از بین ببرد.
پسیل گلابی؛ Cacopsylla pyricola، از اصلی ترین آفت ها در درختان گلابی محسوب می گردد و باعث منتقل شدن بیماری به آن‌ها خواهد شد. در صورت انتشار این آفت، درختان ضعیف شده، محصولات کمتر و میوه‌هایی با لکه‌های سیاه تا قهوه‌ای تولید خواهند کرد و شروع به برگ‌ریزی خواهند نمود.
خصوصیات تخم‌های پسیل:
تخم های پسیل گلابی؛ به شکل دانه های برنج، با برآمدگی کوچکی هستند که انتهای گرد آن، کشیده شده و به میزبان متصل می شود و رشته‌ای پیچ‌خورده از انتهای نوک تیز آن کشیده شده است. با ادامه‌ی رشد، تخم ها بزرگ تر، صاف تر و بیضی تر از مرحله‌ی قبلی می‌شوند. در طی رشد، پوسته ی آن ها سخت تر شده و بال‌های پسیل نیز بزرگ‌تر می‌شوند. طول آن‌ها 0.3 میلی متر است و در چین‌های پوست و در زخم‌های قدیمی‌برگ و اطراف جوانه‌ها، به شکل گلابی، کشیده، صاف و براق هستند.
رنگ ظاهری پسیل ها:
پسیل گلابی؛ وقتی تازه از تخم خارج شود، زرد و بدون بال، با طول حدود 3 میلی‌متر هست. چشمان آن‌ها ابتدا قرمز و سپس سبز می‌شود. وقتی پسیل ها بالغ شوند، به رنگ قهوه ای دگرگون می‌شوند. تخم‌ها، در هنگام تخم گذاری پسیل های بالغ، به رنگ سفید مایل به کِرِم هستند و در طول رشد، به رنگ‌های زرد- نارنجی، زرد-سبز، زرد-قهوه‌ای و در نهایت به سبز تیره تا قهوه‌ای تیره، تبدیل می‌شوند.
پسیل بالغ:
دو شکل بالغ برای پسیل گلابی، وجود دارد: زمستانی و تابستانی. طول پسیل بالغ زمستانی حدود 1.10 اینچ (2.5 میلی متر) است، در حالی که شکل تابستانی، تنها 1.12 اینچ (2 میلی متر) طول دارد. در هر دو شکل، بال‌های پسیل در بالای شکم نگه داشته می‌شوند. بال های زمستانی دارای ناحیه‌ای تیره و بال های تابستانی به جز رگه‌ها، تقریباً شفاف هستند.
عملکرد پسیل گلابی:
پسیل گلابی؛ با متصل شدن به قسمت های مختلف درخت گلابی از جمله شاخ و برگ، میوه و… شروع به مکیدن شیره‌ی درخت کرده و از این‌رو، موجب تضعیف درخت می‌شوند. پسیل ها، با مکیدن آب و شیره‌ی درخت، از مهماندار خود تغذیه نموده و در حین تغذیه، عسلک‌های قطره‌ای تولید می‌کنند. در مرحله ی آخر که پوسته ی آن ها سخت می‌شود، قبل از پوست اندازی، قطرات عسلک را ترک می‌کنند و آن‌ها را با موم می‌پوشانند تا از چسبیدن عسلک به بال‌های خود ممانعت نمایند.
شوک پسیلا چیست؟
پسیل گلابی؛ با تغذیه از درخت، مقادیر زیادی عسلک ترشح می‌کند که روی شاخ، برگ و میوه می‌ریزد و منجر به رشد قارچ دوده‌ای می‌شود. این قارچ پسیلا، موجب سیاه شدن پوست میوه، بروز لکه های قهوه ای روی برگ، برگ زدایی درختان، ممانعت از تشکیل جوانه های میوه و در واقع آسیبی به نام (شوک پسیلا) می‌شود. این رویداد، موجب کاهش کیفیت میوه خواهد شد که ناشی از بزاق سمی است و با تغذیه‌ی پسیل در حال رشد، به درخت تزریق می‌گردد.
اقدامات لازم جهت مدیریت پسیل گلابی:
از آنجایی که جمعیت پسیل گلابی، به سرعت در درختان افزایش می‌یابد، باید از اقداماتی که رشد درختان را بیش از حد تحریک کند، خودداری شود. برای مثال:
از کود نیتروژن کافی، برای دستیابی به میوه ای با اندازه و کیفیت مناسب استفاده کنید و از مصرف بیش از اندازه کودهای نیتروژنی خودداری نمایید؛ این کار، تا حد زیادی جمعیت پسیل ها را کاهش خواهد داد.
سعی کنید در هنگام کاشت درختان، آن‌ها را با فواصل نزدیک به هم نکارید.
پسیل ها در اقلیم مرطوب، تحمل کمتری نسبت به اقلیم گرم و خشک دارند، بنابراین، کاشت درختان گلابی در مناطق مرطوب از لحاظ ابتلا به این نوع آفت، ارزش بیشتری دارد.
بهجایاینکهپس ازچندسالوبهشدت درختان راهرسنمائید، بهتر است، هر ساله این کار را انجام دهید.
آبیاریدرختان با استفاده از آبپاش، بررویآن‌ها،موجبازبینرفتنعسلکازبرگ‌هاومیوه‌ها خواهد شد وپوسیدگیمیوه را کاهش می‌دهد؛ اما این کار باید با احتیاط انجام شود تا از بروز بیماری‌های دیگر جلوگیری شود.
بهترین روش برای کنترل مواد شیمیایی، از بین بردن پسیل های گلابی، بالغ زمستانی قبل از تخم‌گذاری است. برای انجام این کار، استفاده از 2 یا 3 بار سمپاشی قبل از گلدهی لازم است.
پس از ریزش گلبرگ ها و در طول فصل رشد، معمولاً سمپاشی درختان، جهت کاهش جمعیت پسیل ها لازم است.
اگر تراکم پسیل های در حال رشد، از 3 عدد در هر برگ بیشتر شد، آن‌ها را درمان کنید.
سم پسیل گلابی چه می باشد؟
استفاده از آفت‌کش‌ها، به طور منظم، تخم گذاری پسیل های بالغ زمستانی را به تاخیر می‌اندازد و تا حد زیادی اثربخشی پسیل ها را کاهش می‌دهد.
بسیاری از حشرات، دشمنان طبیعی پسیل های گلابی، هستند اما اغلب استفاده از حشره‌کش‌های وسیع الطیف، خاک رس کائولن یا صابون حشره‌کش مناسب است