۱.پایه و پیوندک باید با هم سازگار باشند.آنها باید قادر به جوش خوردن با هم باشند. به طور معمول ( اما نه همیشه) میتوان گیاهانی را که خویشاوندی نزدیکی با هم دارند (مانند دو رقم سیب) را به هم پیوند زد.ولی گیاهانی که خویشاوندی دوری با هم دارند مانند بلوط و سیب به طور پیروز مندانه با هم پیوند نمیخورند.
۲-لایه زاینده پیوندک باید با لایه زاینده پایه در تماس باشد.دو مقطع بریده شده باید با روشهایی مانند میخ زدن،بستن و یا سایر روشهای معمول، روی یکدیگر محکم قرار گیرند. جوش خوردن سریع محل پیوند ضروری است به طوری که همزمان با باز شدن جوانه ها، پیوندک بتواند آب و مواد غذایی را از پایه دریافت دارد.
۳-عملیات پیوند باید در زمانی انجام شود که پایه و پیوندک از نظر فیزیولوژیکی در شرایط مساعدی باشد. این بدان معنی است که جوانه های پیوندک باید در حالت خفته باشد. در درختان خزان دار، چوب پیوندک خواب در زمستان جمع آوری شده و با انبار کردن در دمای کم به صورت غیر فعال نگهداری میشود. گیاه پایه بسته به روشی که مورد استفاده قرار میگیرد ، ممکن است خفته و یا در حال رشد فعال باشد.
۴-تمام سطوح بریده شده، باید بلافاصله پس از انجام عمل پیوند در برابر از دست دادن آب، حفاظت شوند. این کار با پوشانیدن سطح های بریده شده با چسب پیوند و یا با قرار دادن گیاهان پیوند زده شده در یک شاسی پیوند پوشش دار انجام میشود.
۵- باید گیاهان پیوند شده، تا مدتی پس از پیوند مورد مراقبت قرار گیرند. باید از رشد شاخه هایی که از خود گیاه پایه در زیر محل پیوند به وجود می آید جلوگیری کرد.