کرم برگخوار انجیر یا آفت بید انجیر یا دلیل تنیدن تار روی برگ انجیر
درخت انجیر از دوران باستان تا به الان توسط انسان‌ها در نقاط مختلف دنیا از جمله مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدله کشت و کار می‌شود. یکی از آفات خطرناک این درخت، بید انجیر می‌باشد.
انجیر به زمستانی ملایم و تابستانی گرم نیاز دارد. خاک مورد نیاز انجیر شنی رسی بوده و pH ی در حدود ۶ تا 5/7 برای رشد آن مناسب است. انجیر نسبت به خشکی و شوری مقاوم است.
انجیر به کمبود آهن و روی زیاد حساس نیست ولی به سدیم و بور حساس است. در فصل گل‌دهی انجیر نباید آبیاری انجام شود همچنین در محیط رشد نباید بارندگی وجود داشته باشد.
انجیر به دلیل استفاده تازه‌خوری و خشکباری هم در باغ و هم در انبار مورد تهاجم افات قرار می‌گیرد، بنابراین نگهداری انجیر از زمان رسیدن میوه تا انبار آن برای جلوگیری از استقرار و خسارت آفات از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله به معرفی مهم‌ترین آفت انجیر یعنی بید انجیر خواهیم پرداخت.
آفت بید انجیر یا پروانه برگخوار فقط بر روی برگ درختان انجیر تاثیر دارد. مناطق انتشار این آفت درخت انجیر کاملا بستگی به وضعیت منطقه داشته و فقط در نقاط کوهستانی که مناسب پناه گرفتن لاروها می‌باشد وجود داشته و در مناطق هموار و صاف کمتر دیده می‌شوند.
بنابراین بیشترین خسارت این آفت در مناطق کوهستانی مشاهده می‌شود. آفت بید انجیر داراي سه مرحله زيستي (حشره كامل، لارو و تخم) مي‌باشد
آفت پروانه برگخوار انجیر در ابتدای مرحله لاروی خود از پارانشیم زیرین برگ تغذیه می‌کند. محل مورد حمله این آفت پس از چند روز به صورت لکه‌های خشک بر روی برگ دیده می‌شوند.
با بزرگ شدن لاروها به تدریج از تمام برگ تغذیه کرده و به طوری که در سن آخر تمام برگ را خورده و فقط رگ‌برگ‌ها را باقی می‌گذارند.
لاروها علاوه بر پارانشیم برگ، از میوه‌های جوان نیز تغذیه می‌کنند. این آفت باعث تنیدن تار روی برگ‌های انجیر می‌شود.
لاروها روی سطح بالایی برگ‌ها فعالیت می‌کنند که بر اثر تغذیه لاروها اپیدرم و کوتیکول رگ‌برگ‌ها و سطح پایینی برگ باقی می‌ماند و تارهایی روی برگ ظاهر و یک حالت پارگی در برگ ایجاد می‌شود.
فضولات سیاه رنگ لاروها را نیز اغلب در لا به لای تارها و برگ‌ها می‌توان مشاهده کرد. در نسل دوم و سوم لاروها به میوه ها حمله می‌کنند و شروع به تنیدن تار بر روی برگ و میوه‌ها می‌کنند. بیشترین خسارت مربوط به لارو سن دو آفت است
مبارزه با پروانه برگخوار انجیر
شخم و یخ آب زمستانه باعث از بین رفتن فرم زمستانگذران آفت شده و جمعیت آفت تا حدزیادی کاهش مییابد.
بهترین راه پیشگیری از آفت تقویت درخت می‌باشد.
استفاده از کودهای تقویت کننده مثل سولوپتاس به همراه آب آبیاری و یا چالکود و همچنین محلولپاشی کلسیم و سیلیکات پتاسیم در زمان مناسب کمک شایانی به تقویت درخت می‌کند.
سرمای زودرس پاییزه اثر نامطلوبی بر روی لاروهای جوان نسل چهارم این آفت دارد و از ادامه حیات آن‌ها جلوگیری می‌کند.
باران‌های بهاری که به صورت رگباری باریده می‌شوند باعث می‌شود لاروها به زمین ریخته و تلف شوند.
همچنین برای مبارزه با آفت برگخوار درخت انجیر می‌توان دور تنه درختان را پلاستیک بست این روش باعث می‌شود که لاروهای آفت به خاطر لیز بودن پلاستیک، نمی‌توانند از درخت بالا بروند.
پیچیدن گونی و مقوا بدون استفاده از سموم بدور شاخه‌های آلوده. همچنین می‌توان مقدار کمی سموم دور درختان آلوده ریخت که خود صدمات زیادی به لاروها وارد می‌کند و باعث کنترل این آفت و جلوگیری از خسارت آن می‌گردد. همچنین می‌توان از سموم به منظور سمپاشی شاخه‌های آلوده استفاده کرد.
زمانی که لاروهای سن اول ظاهر می‌شوند و قبل از آن که محفظه تار مانند خود را کامل کنند با یکی از سموم مانند دیملین و یا مالایتون به نسبت ۲ در هزار درختان آلوده را سمپاشی نمود.
کنترل شیمیایی بید انجیر
سمپاشی درختان با استفاده از سم دیازینون به نسبت 5/1 لیتر در هزار لیتر آب یا ترکیب نئورون و دیازینون ( به نسبت 5/1 لیتر در هزار ) نیز می تواند نتایج رضایت بخشی داشته باشد.
همچنین می‌توان برای کنترل بید انجیر و دیگر برگ‌خواران از سم دیفلوبنزورون (دیمیلین) Wp25% و 0/3 گرم درلیتر استفاده می‌کنیم.
سمپاشی درختان با استفاده از سموم باکتوسپئین 5/2 گرم در لیتر و دیمیلین به نسبت 25/0 گرم در لیتر در کنترل آفت می‌تواند موثر باشد.
باکتوسپئین دارای خاصیت حشره‌کشی است و در بسیاری از مناطق دنیا علیه آفات مختلف از جمله آفات درختان جنگلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دیمیلین پس از جذب توسط بدن لاروها از تشکیل کیتین در بدن آن‌ها جلوگیری می‌کند و با ایجاد اختلالاتی که در پوست اندازی ایجاد می‌نماید مانع رشد و تکامل لاروها شده و باعث مرگ آن‌ها می‌شود.
برای مبارزه با لارو برگخوار انجیر توسط سموم باکتوسپئین و دیمیلین باید از ابتدای نسل دوم شرع به سمپاشی کرد ولی این سموم بیشترین تاثیر را بر روی نسل سوم آفت دارند.