اطلاعات عمومی در مورد جغندر لبوئی

چغندر گیاهی است از خانواد اسفناجیان که ریشه غده‌ای و قندی داشته و برگ‌های درشت و پهنی دارد و مواد غذایی در ریشه‌ پهن آن ذخیره می‌شوند.ساکارز موجود در در برگ‌ چغندر در هنگام روز ساخته‌می‌شود و شب به ریشه می‌رود و در آنجا ذخیره می‌شود. رنگ ریشه‌های چغندر؛ زرد، سفید یا قرمز تیره می‌باشد.
چغندر قند سرشار از ویتامین‌ B، آهن، فیبر، اسید فولیک، منگنز، مس، منیزیم، و پتاسیم است. خواص چغندر بسیار زیاد است.

چغندر داراي پروتئين ، چربي ، ويتامينهاي A، B1، B2، B3 و C ، مواد ازته ، مواد قندي و املاح معدني چون فسفر، کلسيم و آهن است.لبو در واقع ریشه اصلی گیاه چغندر است که طبخ شده و یکی از انواع مختلف چغندر است که بیشتر آنها به خاطر ریشه خوراکی‌شان پرورش داده می‌شود. لبو گذشته از این‌که خوراکی دلپذیری است

یک داروی گیاهی و رنگ خوراکی نیز هست. دقیقا از زمان قرون وسطی لبو نه تنها یک خوراکی، بلکه درمان بیماری‌های مختلف بوده‌است.شاید برای شما جالب باشد که یک فنجان آب لبو حدود 50 کالری، 2 گرم پروتئین، 10 گرم کربوهیدرات، 7 گرم قند و 3 گرم فیبر دارد. 88 درصد لبو از آب تشکیل شده‌است و تقریبا فاقد چربی است.

مصرف آب لبو بهتر است یا لبو پخته؟

چغندر قرمز به‌صورت خام خواص بیشتری دارد. هرچه لبو بیشتر پخته شود رنگ و املاح، از آن خارج می‌شود. بهتر است آب لبوی خام را مصرف کنید.

بهترین روش پختن لبو کدام است؟

بهتر است آن را 30 دقیقه بخارپز کنید و زمانی که چنگال داخل بافت سفت آن فرو رفت، آن را از روی حرارت بردارید.

آب لبو چه تاثیری بر فشار خون دارد؟

نوشیدن آب لبو می‌تواند فشار خون را به مقدار قابل‌توجهی کاهش دهد.