بذر پیاز سفید GRANO ( ایتالیا _ 500 گرمی )

نام محصول : پیاز سفید . واریته : وایت گرانو . تولید شرکت بنانزا ایتالیا . درجه خلوص : 99 درصد . قوه نامیه : 90 درصد . وزن قوطی : 200 گرم . تاریخ 2020 . نوع رقم: پیاز وایت گرانو از ارقام روز کوتاه میباشد. زمان برداشت: زمان برداشت پیاز وایت گرانو بصورت مستقیم 170 روز بصورت نشا 120 بعد از انتقال به زمین است. عملکرد: این پیاز 45 تا 55 تن در هکتار عملکرد دارد. گروه رسیدگی: زمان برداشت و رسیدگی این پیاز 170 روز بعد از کاشت است. اندازه میوه: اندازه میوه این پیاز بزرگ و به شکل فرفره میباشد. رنگ میوه: رنگ پوست این پیاز و همچنین داخل ان سفید است. قابلیت کشت: پیاز وایت گرانو قابل کشت در تمام مناطق کشور میباشد. تعداد بذر: در هر گرم تعداد 250 تا 400 عدد وجود دارد. میزان بذر مصرفی: میزان مصرف بذر در هر هکتار در کشت مستقیم 5 الی 8 کیلوگرم است. دیگر ویژگی ها: پیاز از قدیمی‌ترین سبزی‌های خوراکی در دنیا و ایران است . این محصول سه هزار سالقبل از میلاد مسیح در کشور مصرکشت می‌شده‌ است و بر اساس برخی اسناد کارگرانی که در ساختن اهرام مصر فعالیت می‌کرده‌اند، از پیاز به عنوان غذایِ اصلی استفاده می‌کردند. پیاز به خانواده نرگسان متعلق است، و گیاهی است دو ساله با رشد بوته‌ ای ضعیف، برگ‌های استوانه‌ای شکل توخالی که در سال اول با توجه به طول روزِ موردِ نیازِ خود تشکیل سوخ یا پیاز (Bulb) داده و در سال دوّم با کشت سوخ‌ ها و پس از ظهور ساقه (های) گل دهنده و چترها تولیدِ بذر می‌نماید. مهم‌ترین فاکتورهای محیطی مؤثر در تشکیلِ سوخ درجه حرارت و طول روز است و بر این اساس، رقم های پیاز به سه گروه شامل ارقام روز بلند، روز متوسط و روز کوتاه تقسیم‌بندی می‌شوند. اهمیت این موضوع در تعیینِ زمانِ مناسبِ کاشت است؛ مثلاً، برای کاشت ارقامِ روزِ بلند مانندِ پیاز قرمز، به‌طور معمول درفروردین اقدام به کاشت می‌شود. کود دهی پیاز: با توجه به طولانی بودن دوره داشت پیاز، سطحی بودن ریشه ها و هچنین تعداد زیاد دفعات آبیاری و شستشوی مواد غذایی خاک، کودهای آلی و شیمیایی در کاشت پیاز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از مهمترین فاکتورهای موثر در عملکرد مطلوب ،مدیریت صحیح کوددهی است. با توجه به آزمون خاک می توان مزارع پیاز از کودهای حیوانی پوسیده و همچنین کودهای شیمیایی استفاده نمود.برای غنی سازی خاک مزرعه می توان از کود دامی پوسیده به میزان 30تا40 در هکتار استفاده کرد. کودهای حیوانی باعث حفظ رطوبت خاک، بهبود شرایط فیزیکی و تامین مواد آلی خاک می شوند. کودهای حیوانی باید مدتی قبل از کاشت خاک مخلوط گردند. پیاز به عناصر غذایی زیادی نیاز دارد که در 3 دسته قرار می گیرند: عناصر پایه یا پرمصرف: شامل کودهای فسفاته، ازته و پتاسه می باشند. کودهای فسفره هنگام آماده سازی و قبل از کاشت به زمین اضافه میگردند. در سالهای اخیر بعضی از کشاورزان کودهای فسفاته را بصورت سرک در پیاز استفده می کنند که این روش توصیه نمی شود و مشکلاتی در زراعت پیاز به وجود می آورد. کودهای پتاسه نیز باید قبل از کاشت به خاک اضافه گردد و بخشی از آن به صورت سرک در طول فصل رشد در اختیار گیاه قرار گیرد. پیاز یکی از محصولات پرتوقع نسبت به پتاسیم بوده و در اثر کمبود آن مقاومت گیاه به تنش آبی و بیماری ها کاهش پیدا یکند. لذا نیاز می باشد عنصر پتاسیم به حد کافی در اختیار گیاه پیاز قرار گیرد. کودهای ازته را به مقدار خیلی کم می توان قبل از کاشت مصرف کرد و بقیه نیاز کودی ازته را در طول فصل رشد همراه با آب آبیاری در مزرعه استفاده نمود. کودهای ازته از مهمترین عناصر پایه تغذیه مزارع پیاز می باشند و باید به صورت سرک در تمام مراحل رشد پیاز با توجه به میزان نیاز گیاه مصرف گردند. علائم کمبود ازت در مزرعه به صورت زردی عمومی برگها بروز می کند و قسمت های هوایی و همچنین سیستم ریشه ای به اندازه کافی گسترش نیافته و کاهش عملکرد بسیار محسوس خواهد بود. در صورت استفاده بیش از حد از کودهای ازته، قسمتهای هوایی گیاه رشد و توسعه یافته، گیاه به بیماری ها و آفات حساس گردیده و همچنین باعث تجمع نیترات در غده های پیاز می شود. از مصرف بی رویه کودهای ازته در زراعت پیاز باید اجتناب نمود و 30تا50 روز قبل از برداشت مصرف کودهای ازته را قطع کرد. در صورت نیاز پیاز به کودهای ازته، از کودهای محلول ازت دار می توان بصورت محلول پاشی استفاده نمود. عناصر ریزمغذی پرمصرف: این عناصر شامل آهن، روی، مس و گوگرد می باشند. در صورت کمبود عناصر مذکور، گیاه دچار اختلال گردیده و عملکرد کاهش پیدا میکند. گیاه پیاز در صورت کمبود عناصر یاد شده به سرعت واکنش نشان داده و کاهش عملکرد، قطعی خواهد بود. مثلا کمبود مس باعث رنگ پریدگی پوست غده ها، کاهش قابلیت انبارداری و کاهش بازارپسندی پیاز می شود. عناصر ریزمغذی کم مصرف: شامل عناصر زیادی مانند منگنز، بر، مولیبدن و سایر عناصر مورد نیاز می باشد. می توان با استفاده از کودهای میکرو بصورت مصرف در آب آبیاری یا محلول پاشی کمبود عناصر مذکور را جبران کرد. آبیاری پیاز: پیاز در دوره رویشی احتیاج به آب فراوانی دارد و در صورت تنظیم نبودن دور آبیاری، پیاز به کمبود آب واکنش نشان داده و عملکرد به صورت چشمگیر کاهش پیدا می کند. با توجه به سطحی بودن ریشه پیاز و نیاز فراوان آبی باید دائما پای بوته از نظر میزان رطوبت خاک بررسی و نسبت به تامین آن اقدام گردد. دوره آبیاری در طول یک فصل رویشی بستگی به نوع خاک ، دمای محیط، رقم محصول و سن گیاه متغیر بوده و از 3 تا 8 روز متفاوت می باشد. در مراحل ابتدای کاشت و در مرحله نزدیک برداشت نیاز آبی آن کمتر شده و در صورت آبیاری بیش از حد، مزرعه دچار خسارت و کاهش عملکرد می شود.